ไม่เคยคิดดูถูกตัวเองและรักที่มี
แต่ฉันรู้ตัวเองดีว่าอยู่ตรงไหน
หลอกตัวเอง ก็ทำไม่เก่ง ก็รู้ดีแก่ใจ
ยิ่งใกล้กับเธอแค่ไหนฉันยิ่งต้อยต่ำ
เธอดั่งดอกฟ้าอยู่บนฟ้าทั้งสูงทั้งไกล
ส่วนฉันนั้นมันเป็นใครมีสิทธิ์ด้วยหรือ
เธออาจจะเผลอ โน้มตัวลงมาใกล้กันแค่เอื้อมมือ
และฉันไม่กล้าเผยอใจไปเอื้อมมา
คนที่เดินข้างทางไม่คู่ควรจะเดินข้างเธอ
ตอกย้ำตัวเองเสมอให้เจียมเอาไว้
ขอบคุณที่เธอหันมา ที่เธอสบตาจะขอจำมันไว้
แต่ฉันก็คงทำได้
แค่ฝันละเมอไกล ๆ อยู่ข้างทาง
หากตกลงมาจะดูแลรักษาอย่างไง
ดอกฟ้าก็คงเฉาตายเมื่ออยู่กับฉัน
อาจอยู่กันไป ที่ ๆ ควรอยู่อย่างเดิมก็แล้วกัน
ให้รักนั้นเก็บไปฝันเท่านั้นก็พอ
คนที่เดินข้างทางไม่คู่ควรจะเดินข้างเธอ
ตอกย้ำตัวเองเสมอให้เจียมเอาไว้
ขอบคุณที่เธอหันมา ที่เธอสบตาจะขอจำมันไว้
แต่ฉันก็คงทำได้
แค่ฝันละเมอไกล ๆ อยู่ข้างทาง
หากตกลงมาจะดูแลรักษาอย่างไง
ดอกฟ้าก็คงเฉาตายเมื่ออยู่กับฉัน
อาจอยู่กันไป ที่ ๆ ควรอยู่อย่างเดิมก็แล้วกัน
ให้รักนั้นเก็บไปฝันเท่านั้นก็พอ
เก็บสายตาที่ซึ้งใจ แอบเพ้อละเมอไกล ๆ อยู่ข้างทาง